Een buitengewone getuigenis van de vrouw van de cipier, gevangenbewaarder, die Vader Petru heeft horen vermelden de naam van Vader Arsenie – ze waren in de trein – en ze vroeg hem: “U heeft Vader Arsenie gekend?” “Ja zeker, ik ben tallozen keren bij hem geweest.” En zij zei: “Ik wil u wat vertellen… ik ben de vrouw van een cipier die Vader Arsenie heeft bewaakt in de gevangenis in Brașov, hij was daar een paar maanden lang. Weet u dat ze daar kijkgat hebben bij de deur, waardoor ze heen kunnen kijken en het overzicht kunnen houden over de gevangenen, overdag en ’s nachts, zodat ze niet iets zouden proberen te doen. En mijn man vertelde mij dat, een keer toen hij overdag de dienst had, hij hoorde in een van de cellen een soort vlammenzee en zich schrok. Hij ging erheen en hij deed het luikje open om te kijken. U moet eens zien hoe erg het overeen komt en hoeveel het lijkt op de situatie van gevangenbewaarder uit Philipi, die Heilige Pavel bewaakte. Hij zei “Toen ik keek, zag ik een man gekleed in vuur, omhoog gehesen van de grond met een halve meter, staand op zijn knieën.”
Op dat moment, die persoon, die aangekomen was in de dienst van Securiteit, werd wakker met een schone lei van een Roemeense boer, die geleerd heeft om te geloven in God, om de Priester te eren en om te houden van de kerk. Zijn interieur schudde helemaal. Hij deed de deur open van de cel, precies zoals de gevangenbewaarder deed uit Philipi en hij viel op zijn knieën en zei: “Ik weet niet wie u bent, persoon, Vader, maar u heeft hier niks te zoeken. Ik zorg ervoor dat u nu hier uit komt. Het maakt niet uit dat ik geëxecuteerd word, maar u bent de persoon van God, u moet hier weg, u heeft hier niks te zoeken.” En Vader antwoordde met: “Mijn beste, als God niet had gewild dat ik hier had gezeten, dan was ik hier niet geweest. Mijn plek nu is hier. Sluit de deur af en richt je op je werk.”
Gebed met woorden is niet voldoende
Ooit heeft een aanklager gevraagd aan Vader hoe hij moest bidden en welke gebeden wel gekregen waren door God. En Vader zei tegen hem: “Alle gebeden zijn goed, paraklisen, akathisten, maar weet u welke gebeden God het meest waardeert? Wanneer al jouw wezen, wanneer jouw hele leven brengt als een gebed.”
En toen gaf Vader een voorbeeld: “In Drăgănescu, toen ik daar was, liep een vrouw de kerk binnen. Ik stond bij het Heilige Altaar. Ze keek om zich heen en toen ze zeker was dat er niemand keek, gooide ze haar gezicht tegen de grond in het midden van de kerk en ze zei: <<God, reed mij! God reed mij! God reed mij! God laat me niet in de steek!>> dat was een gebed!”
Want een gebed komt niet alleen van het puntje van je tong en uit je mond. Dus wanneer we al ons wezen overgeven aan God, dan wordt het gebed wel ontvangen door God. Een persoon die aan het lezen was in de kerk Psalmen en akathisten zei: “Jij, je hebt niks! Jij heeft niets op he hart geweven van al die gebeden die je deed.” Dus gebeden met woorden, als ze niet schoon zijn en niet met de hele wezen geleefd, dan zijn ze niks waard… en zullen ze niet helpen.
