Niemand kan in deze wereld een krachtdadigere en meer tedere oproep doen dan Jezus. De beproevingen van dit leven raken de mensen echter op een andere wijze dieper, waardoor zij het zoeken naar God aanvangen. Een beproeving is nooit een handeling van God, maar altijd een gevolg van onze handelingen, een bittere vrucht, waarvan God ons laat proeven, zodat wij wijzer worden. Hier kan aan toegevoegd worden dat een mens, wanneer hij in volle bewustzijn een zondige daad stelt, afhankelijk wordt van een boosaardige macht en hij zijn geestelijke mogelijkheden, b.v. zijn geweten, verliest. Beroofd van dit kostbaar instrument, voelt hij spijt en pijn: meestal beseffen mensen pas bij een verlies de werkelijke waarde van het verlorenen.
We kunnen twee soorten beproevingen onderscheiden, nl. de beproevingen omwille van onze zonden en de beproevingen omwille van “het Evangelie Gods”1. Hier beperken wij ons tot de eerste soort, de beproevingen omwille van onze zonden. De ellende en de pijn zijn onmiskenbaar echt en voelbaar en daarom ook efficiënt: wie dergelijke beproevingen wil vermijden, moét zijn fouten naar Gods wil corrigeren.
“Als een beproeving je onverwacht overvalt, verwijt dan niemand iets. Op die wijze zul je met de situatie kunnen omgaan en de beproeving overwinnen. Je moet, hoe dan ook, met of zonder verwijten, de kelk van Gods oordeel tot op de bodem ledigen.” 2
Hoe verloopt de dialoog tussen God en de mens in zo‘n prisma van verdriet en nood? De mens bidt tot God om hem te bevrijden uit zijn problemen en God vraagt de mens om een gedragsverandering. Vraag blijft: luistert God naar de mens of luistert de mens naar God? Het is de hamvraag in vele beproevingen en mistoestanden, in de volkerenhaat en de ruzies tussen kinderen en ouders, in tijden van oorlog en bloedvergieten, in perioden van droogte en honger en alle andere rampscenario’s, die allemaal het resultaat of de vereffening zijn van ons handelen en onze nonchalantie, want mensen willen maar niet inzien wat hun liefde voor de zonde veroorzaakt.
De Schrift getuigt dat de beproevingen in het leven inderdaad een meer empathische stem of oproep van God zijn, die gericht is tegen de eigenwijze en hardleerse mens. Wat volgt, werd 2000 jaar geleden opgeschreven. Deze woorden zullen immer aantonen dat de mens zelf God dwingt tot bestraffing.
Leviticus 26:
3. Indien gij in Mijn inzettingen wandelt en Mijn geboden nauwgezet in acht neemt,
4. Dan zal Ik u te rechter tijd uw regens geven, zodat het land zijn opbrengst geeft en het geboomte des velds zijn vrucht draagt.
5. De dorstijd zal bij u duren tot de wijnoogst en de wijnoogst tot de zaaitijd. Gij zult uw brood eten tot verzadiging en veilig in uw land wonen.
6. En Ik zal vrede in het land geven, zodat gij nederliggen zult, zonder dat iemand u opschrikt. Ik zal de wilde dieren uit het land uitroeien en het zwaard zal uw land niet teisteren.
7. En gij zult uw vijanden vervolgen en zij zullen voor uw aangezicht door het zwaard vallen.
8. Vijf van u zullen honderd achtervolgen en honderd van u zullen tienduizend achtervolgen en uw vijanden zullen voor uw aangezicht door het zwaard vallen.
9. En Ik zal Mij tot u wenden, u vruchtbaar doen zijn en u talrijk maken en Ik zal Mijn verbond met u bevestigen.
10. En gij zult het overjarige, dat overgebleven is, eten en het overjarige zult gij vóór het nieuwe moeten wegdoen.
11. En Ik zal Mijn tabernakel in uw midden zetten en Ik zal geen afkeer van u hebben,
12. Maar Ik zal in uw midden wandelen en u tot een God zijn en gij zult Mij tot een volk zijn.
13. (…)
14. Maar indien gij niet naar Mij luistert en al deze geboden niet doet,
15. Indien gij Mijn inzettingen versmaadt en van Mijn verordeningen een afkeer hebt, zodat gij geen van Mijn geboden doet en Mijn verbond verbreekt,
16. Dan zal Ik ook aldus met u doen en met verschrikking u bezoeken: tering en koorts, die de ogen verteren en het leven doen verkwijnen. Dan zult gij tevergeefs uw zaad zaaien, want uw ijnanden zullen het eten.
17. Ik zal Mijn aangezicht tegen u keren, zodat gij voor uw vijanden geslagen zult worden, en die u haten, zullen over u heersen en gij zult vluchten, zonder dat iemand u vervolgt.
18. En indien gij desniettegenstaande niet naar Mij luistert, dan zal Ik u blijven tuchten wegens uw zonden, tot zevenmaal toe,
19. En uw trotse macht zal Ik breken en uw hemel maken als ijzer en uw land als koper.
20. Dan zal uw kracht tevergeefs gebruikt worden. Uw land zal zijn opbrengst niet geven en het geboomte des lands zal zijn vrucht niet dragen.
21. Indien gij u tegen Mij verzet en naar Mij niet wilt luisteren, dan zal Ik u nog zevenmaal harder slaan, naar uw zonden.
22. Ik zal het wild gedierte op u loslaten, dat u van kinderen beroven en uw vee uitroeien zal en uw aantal zal zo verminderen, dat uw wegen verlaten zullen zijn.
23. Indien gij u door deze tuchtiging nog niet tot Mij keert en u tegen Mij blijft verzetten,
24. Dan zal ook Ik Mij tegen u verzetten en dan zal Ik u ook zevenmaal slaan wegens uw zonden,
25. En over u een zwaard brengen, dat wraak neemt over het verbond. Wanneer gij dan in uw steden bijeenkomt, dan zal Ik de pest onder u zenden en gij zult aan de vijand overgeleverd worden.
26. Als Ik u de staf des broods verbreek, dan zullen tien vrouwen uw brood in één oven bakken en zij zullen uw brood afgewogen teruggeven en gij zult eten, maar niet verzadigd worden.
27. En indien gij desondanks niet naar Mij luistert en u tegen Mij blijft verzetten,
28. Dan zal Ik Mij met grimmigheid tegen u verzetten en Ik, ja Ik, zal u zevenmaal tuchtigen over uw zonden,
29. En gij zult het vlees uwer zonen eten en het vlees uwer dochters zult gij eten.
30. En uw hoogten zal Ik verwoesten en uw wierookaltaren uitroeien. Ik zal uw lijken werpen op de lijken uwer afgoden en Ik zal een afkeer van u hebben.
31. Uw steden zal Ik tot een puinhoop maken en uw heiligdommen verwoesten en Ik wil niet meer uw liefelijke geur ruiken.
32. Ik zelf zal het land verwoesten, zodat uw vijanden, die daarin wonen, zich daarover zullen ontzetten.
33. Maar u zal Ik onder de volken verstrooien en Ik zal achter u het zwaard trekken en uw land zal een woestenij zijn en uw steden een puinhoop.
34-35. (…)
36. En Ik zal vrees brengen in de harten van hen die van u zijn overgebleven in de landen hunner vijanden, zodat het geluid van een opgewaaid blad hen opjaagt en zij zullen vluchten, zoals men vlucht voor het zwaard, en vallen, zonder dat er een vervolger is.
37. En de een zal over de ander struikelen als voor het zwaard, zonder dat er een vervolger is, en gij zult voor uw vijanden geen stand kunnen houden.
38. En gij zult onder de volken te gronde gaan en het land uwer vijanden zal u verteren.
39. En wie van u overgeblevenen zijn, zullen in de landen hunner vijanden wegkwijnen vanwege hun ongerechtigheid en ook vanwege de ongerechtigheden hunner vaderen zullen zij, evenals dezen, wegkwijnen.
40. Maar belijden zij hun ongerechtigheid en die hunner vaderen, in de ontrouw waarmede zij tegen Mij ontrouw zijn geweest, en ook dat zij zich tegen Mij verzet hebben, -
41. Ook Ik verzette Mij tegen hen en bracht hen in het land hunner vijanden- of vernedert zich dan hun onbesneden hart en boeten zij dan hun ongerechtigheid,
42. Dan zal Ik mijn verbond met Jakob gedenken. Ook Mijn verbond met Isaäk en ook Mijn verbond met Abraham zal ik gedenken en Ik zal het land gedenken.
Er is geen andere interpretatie van deze woorden vatbaar en toch zouden de mensen bij het zien van deze gebeurtenissen zich niet bekeren door hun levenswandel te veranderen. Het is waarlijk bedroevend dat mensen niet tot inzicht komen en dat hun priesters niet de Schrift bestuderen. Enkel op die wijze kunnen zij de gelovigen beletten zonden te begaan, waardoor ze vijanden worden van de Goddelijke Rechtvaardigheid. Niemand kan de straf ontlopen door zich ertegen te verzetten. De straf kan slechts worden afgewend door een verandering van levenswandel.
1 1Thes. 2,2
2 Maximus de Belijder, Over de Liefde
